Johan Cruyff, czyli nietuzinkowy zawodnik totalny – część I

Nie ma na świecie drugiego takiego zawodnika jak Johan Cruyff. Uwielbiany przez kibiców na całym świecie stanowił wzór, naśladowany przez różnych piłkarzy aż do teraz.

Wiele par butów

Johan wychowywał się niedaleko stadionu Ajaxu. Od samego początku piłka nożna była jego miłością. Legendy głoszą, że grał on tak często, że zużywał jedną parę butów tygodniowo. Wkrótce potem, w wieku 10 lat został wypatrzony przez skautów drużyny ze stolicy.

Życie jednak nie jest tak kolorowe. 2 lata później zmarł jego ojciec, co zmusiło jego matkę do podjęcia pracy w charakterze sprzątaczki w Ajaxie. Niecałe 2 lata później Johan również zatrudnił się w klubie jako osoba pomagająca w utrzymaniu murawy w odpowiednim stanie.

Trudne chwile

Mimo tak ciężkich chwil w życiu Johan nigdy nie przestał trenować. Mając 14 lat najczęściej grywał 1 18-latkami. Taki stan rzeczy spowodował, że Cruyff rozwinął niesamowicie swoje umiejętności taktyczne, ponieważ pod względem fizycznym nie był w stanie konkurować z takimi zawodnikami.

Cruyff zadebiutował w Ajaxie w 1964 r. Dopiero kolejny sezon pokazał, że jest to zawodnik niezwykle utalentowany. W 1966r. przyczynił się do wygrania ligi, co poskutkowało powołaniem do reprezentacji.

Wojowniczy charakter

Cruyff w reprezentacji był bardzo niepokorny. W swoim debiutanckim meczu zdobył bramkę, ale kłopoty miały dopiero nadejść.

W spotkaniu z Czechosłowacją przeszedł do niechlubnej historii. Został pierwszym Holendrem, który otrzymał czerwoną kartkę i musiał opuścić boisko. Nie było to jednak związane z faulami- Johan nie poradził sobie z własnymi emocjami i rzucił się z pięściami na zawodnika przeciwników. Po tym incydencie i dyskwalifikacji powrócił do kadry dopiero w 1967r.

Sukcesy Ajaxu

W przeciągu roku, w którym został zawieszony w rozgrywkach reprezentacyjnych wcale jednak nie próżnował. W 1966r. po raz pierwszy zdobył Mistrzostwo Kraju.

Nikt inny nie dał tej drużynie tak dużo. W ciągu 9 lat spędzonych w Amsterdamie Cruyff rozegrał 240 spotkań, zdobywając w nich… 190 goli! Takie statystyki doprowadziły Ajax do jednej z najbardziej spektakularnych serii w historii futbolu. Piłkarze z Amsterdamu trzykrotnie wygrali Puchar Europy, raz zdobyli Puchar Interkontynentalny, nie wspominając nawet o wielokrotnym byciu mistrzem kraju.

Nowy rozdział

Te sukcesy nie zaspokoiły jednak Cruyffa. W 1973 r., po kilku latach obserwacji i negocjacji, podpisał kontrakt z Barceloną. Transfer ten przeszedł do historii. Jego kwota wyniosła 1,3 miliona dolarów, co było ówczesnym rekordem świata.

Pieniądze te szybko zwróciły się Barcelonie. Począwszy od debiutu Cruyffa klub z Katalonii zanotował serię 26 zwycięskich meczy, zdobywając pierwsze mistrzostwo kraju po 14 latach przerwy. Johan jednak dalej nie potrafił zapanować nad swoimi emocjami. W kolejnym sezonie po ukaraniu przez sędziego czerwoną kartką odmówił zejścia z boiska, co poskutkowało siłowym rozwiązaniem tej sytuacji.

Katalońska miłość

Mimo takich incydentów Cruyff był w Barcelonie ubóstwiany. Sytuacja wyglądała tak z kilku powodów.

Po pierwsze, Johan był naprawdę dobrym zawodnikiem. Zdobywał bramki seryjnie, prowadząc drużynę do kolejnych zwycięstw i sukcesów. Po drugie, otwarcie deklarował, że nigdy w życiu nie mógłby reprezentować barw Realu.

Bardzo ważnym powodem był również wybór imienia dla trzeciego dziecka piłkarza. Z pozoru błaha sprawa przybrała postać wielkiego manifestu. Johan postanowił nazwać swojego syna Jordi. W tamtych czasach nadawanie katalońskich imion było nielegalne.

Mimo, że kibice przypisywali temu wydarzeniu niesamowity wydźwięk, piłkarz przyznał później, że nie miał pojęcia o tym, że takie imię było nielegalne, a z żoną kierowali się po prostu tym, że im się podobało.

Kolejne incydenty

Życie Cruyffa było pełne piłkarskich incydentów. W kolejnym sezonie został on ponownie zawieszony na 3 mecze. Tym razem zawodnik obraził sędziego, który ukarał go czerwoną kartką. Na nic zdały się tłumaczenia Johana, że adresatami tych słów był jego kolega z drużyny. Osłabiona Barcelona przegrała mistrzostwo, Wszystkie te wydarzenia prowadziły do jednego- w 1979 r. Holender opuścił dumę Katalonii i przeniósł się do Ameryki.