Trenerskie legendy: Kazimierz Górski

Zaczynamy nowy cykl, w którym będziemy przedstawiać sylwetki najlepszych, najwierniejszych i najbardziej utytułowanych trenerów wszech czasów. Rozpoczniemy chyba postacią najlepiej kojarzoną przez Polaków – trenerem Kazimierzem Górskim. 

Kazimierz Górski bronił barw RKS Lwów, Spartaka Lwów oraz Dynama  Lwów i Legii Warszawa. Nigdy nie imponował wzrostem, ani posturą (173 cm wzrostu, 68 kilogramów wagi). Pod bramką rywali jednak często potrafił się odnaleźć i niepozorna “Sarenka” jak był nazywany potrafiła uderzyć jak rozpędzony Tur. Miał na swoim koncie także jeden występ w reprezentacji Polski (zagrał w przegranym 0:8 spotkaniu z Danią). Ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie w 1952 roku oraz studia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1980. Nie musiał długo czekać na ofertę pracy.  Jeszcze w 1954 roku przyjął ofertę od drużyny Marymont Warszawa. Sześć lat później przeniósł się do Legii (pierwszy samodzielnie prowadzony przez niego klub) i został tam dwa lata. Kolejny sezon spędził trenując KS Lubliniankę, a w 1964 został trenerem Gwardii Warszawa. W 1966 jednak stracił pracę i do 1970 pozostawał bezrobotny. Wówczas odezwał się do niego PZPN. Kazimierz Górski został trenerem reprezentacji Polski. Pozostał nim do 1976 zdobywając z Polską złoto i srebro igrzysk olimpijskich oraz srebrny medal za trzecie miejsce na mistrzostwach świata w RFN. Nietypowo w roku 1973 tymczasowo prowadził również ŁKS Łódź. Od 1977 mieszkał w Grecji. W sezonie 1977/78 trenował Panathinaikos Ateny, w kolejnym AGS Kastoria, później także Olympiakos Pireus. W 1981 wrócił do Legii, lecz był trenerem stołecznej drużyny jedynie przez jeden sezon.

Imię i nazwisko: Kazimierz Górski

Data i miejsce urodzenia: 2 marca 1921, Lwów

Data i miejsce śmierci: 23 maja 2006, Warszawa

Narodowość: polska

Bilans w reprezentacji : 1/0

Sukcesy:

Złoty oraz srebrny medal Igrzysk Olimpijskich, Srebrny medal mistrzostw Świata, mistrzostwo Grecji, wiceprezes, prezes i prezes honorowy PZPN, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Medal Zasług FIFA, Rubinowy Medal Zasług UEFA, Doctor honoris causa AWFiS w Gdańsku