O grze w Tottenhamie, Polsce i planach – wywiad z Kacprem Kuryłowiczem, polskim bramkarzem Spurs

Kacper Kuryłowicz – urodzony w Luton, występuje na pozycji bramkarza. Od najmłodszych lat związany jest z Tottenhamem. W 2021 roku podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt z ekipą “Kogutów”.

Zauważył go także Jose Mourinho, który swego czasu zgłosił Polaka do rozgrywek Ligi Mistrzów z Listy B. Zdążył zadebiutować już także w młodzieżowych szczeblach kadry. Obecnie jest on wypożyczony do zespołu Potters Bar Town FC, jednak wciąż odbywa treningi w Tottenhamie. Ma za sobą także występy w Premier League 2. W rozmowie z naszym portalem, odniósł się do swojej gry w Anglii, a także do tematu reprezentacji narodowej.

Krzysztof Matyjasiak (Piłkarski Świat): Urodziłeś się w Luton, a swoje pierwsze kroki stawiałeś w Roman Rangers. Następnym przystankiem była już akademia Tottenhamu. Jak tam trafiłeś?

Kacper Kuryłowicz: Grając dla Roman Rangers, mój zespół znalazł się w odpowiednim miejscu i czasie – tam gdzie wszystko się zaczęło. Trafiłem do akademii w Leicester, gdzie grałem w wyższej grupie wiekowej. W wieku 10 lat zakończyłem okres próbny i zostałem podpisany przez Tottenham.

Dla niektórych w Polsce możesz być anonimową postacią, jednak polskim fanom Spurs nie jesteś obcy. Niewiele osób związanych biało-czerwonymi barwami występowało w tym klubie. Mogliśmy o tobie usłyszeć w momencie, kiedy Jose Mourinho zgłosił cię do rozgrywek Ligi Mistrzów. Czy występowanie w tak wielkim klubie to duża presja?

Zawsze jest trochę presji ze względu na wysoką jakość wszystkich graczy, ale jest to coś, do czego też się przyzwyczajasz i skupiasz się na czerpaniu z tego przyjemności i uczenia się jak najwięcej.

Było o tobie też słychać, kiedy to podpisałeś pierwszy procesjonalny kontrakt. Na ten moment jesteś na krótkoterminowym wypożyczeniu w Potters Bar Town FC. Czy to zamierzony zabieg i klub ma plan na ciebie?

Tak, podpisanie dokumentów było dla mnie spełnieniem marzeń ! Była to świetna nagroda za wiele lat pracy i starań. Natomiast uważam swoje wypożyczenie za dobre rozwiązanie i nowe doświadczenia. Jednocześnie ciągle trenuje w Tottenhamie w ciągu tygodnia, następnie w weekendy rozgrywam mecze w Potters Bar.

Masz już za sobą pierwsze występy w Premier League 2, chociażby przeciwko zespołom Liverpoolu U23 i Manchesteru City U23. Jak bardzo intensywna i wymagająca jest Premier League 2?

Są to bardzo intensywne i wymagające rozgrywki. Jakość zespołów stoi na naprawdę wysokim poziomie.

Jak wygląda kwestia ważności twojego kontraktu w Spurs? Planujesz pozostać i piąć się w górę w hierarchii klubowej po powrozie z wypożyczenia?

Nie mogę powiedzieć za dużo w tej kwestii. Wiem, że zawsze będę dawał z siebie wszystko, pracował ciężko i wtedy klub zadecyduje co dalej.

Z kim w szatni Tottenhamu U23 masz najlepszy kontakt?

Na treningach zawsze byłem blisko innych bramkarzy, z wiadomych powodów. Spędzałem z nimi większość czasu. Oprócz nich jest, chociażby Malachi Fagan-Walcott i Dennis Cirkin, który właśnie został zawodnikiem Sunderlandu.

Kto twoim zdaniem ma najlepsze predyspozycje, aby zająć miejsce w pierwszej drużynie Spurs?

Myślę, że każdy ma tu talent i szanse przebicia. Jednak kimś, kto definitywnie według mnie się wyróżnia, jest Harvey White, także mój bliski przyjaciel. Gram z nim od 10 roku życia, a jego rozwój i gra jest niesamowita.

Miałeś także okazje poznać syna Mauricio Pochettino, Obecnie występuje on dla Watfordu U23. Czy może dorównać umiejętnością do swojego ojca?

Jest naprawdę dobrym i solidnym skrzydłowym. Potrafi dobrze dośrodkować piłkę i ma dobrze uderzenie. Mam nadzieje, że poradzi sobie dobrze gdziekolwiek zagra.

Co jest według ciebie twoją najmocniejszą stroną między słupkami?

Pomijając czysto strony  fizyczne, myślę, że jest to umiejętność komunikacji z zespołem. Pomaga to zachować porządek i zwiększa szansę na korzystny rezultat.

Wspomniałeś, że byłeś blisko bramkarzy. Miałeś okazje poznać Hugo Llorisa, a może trenować z nim? Kto z bramkarzy jest twoją inspiracją i idolem?

Miałem okazje trenować z wieloma świetnymi bramkarzami, takimi jak Hugo Lloris, Joe Hart, Paulo Gazzaniga czy Michel Vorm. Kiedy byłem młodszy, zawsze podziwiałem Ikera Casillasa. Głównie z uwagi na jego mentalność.

A jak wygląda kwestia pozostałej części pierwszej drużyny? Udało ci się złapać z nimi jakiś kontakt? Czy od czasu zatrudnienia Antonio Conte zmieniło się coś w tym aspekcie?

Tottenham jest w tym aspekcie świetny, gdyż nie stawia dużej bariery między nami a pierwszym zespołem. Wszyscy jesteśmy w tym samym budynku, często wpadamy na siebie i rozmawiamy. Nawet krótka wymiana zdań z takimi profesjonalistami potrafi wiele nauczyć.

Kto z zawodników pierwszej drużyny robi na tobie największe wrażenie?

Bez zaskoczeń jest to Harry Kane i Heung-min Son. Nie da się pominąć ich umiejętności.

Przejdźmy do tematu Polski. W przyszłości widzisz się w kadrze?

Zawsze będę na to gotowy, jeśli tylko nadarzy się okazja.

Zdarzyło ci się już przybierać biało-czerwone barwy. Pokazuje to twój pierwszy post na Instagramie. Debiut w reprezentacji młodzieżowej U-15 przeciwko Walii. Wygrana 1-0 i zachowane czyste konto.

Jest to mój pierwszy post i jednocześnie coś, z czego jestem najbardziej dumny. Minęło już trochę czasu, jednak jestem dumny z reprezentowania tak wspaniałego kraju.

Jak często odwiedzasz Polskę? Jak wygląda twój kontakt z tutejszą rodziną?

Mam bardzo dużą rodzinę w Polsce! Ciocie, wujkowie i dziadkowie – wszyscy są z Białegostoku. Kiedy przyjeżdżam, często jeździmy w okolice Pilchy. Lubię to miejsce ze względu na spokój i ładną pogodę. Bywamy tam w co roku.

A jak wygląda u ciebie kwestia komunikacji w języku polskim?

Potrafię bez problemu czytać, mówić i słuchać po polsku. Jedyną trudnością jest dla mnie pisanie. Będę szczery, natłok znaków czyni z tego trudną rzecz.

Z tematów obecnie głośnych – jakie są twoje odczucia do wylosowanej grupy w Katarze?

Myślę, że mamy szansę na wyjście  z tej grupy. Polska ma wiele wspaniałych nazwisk i dobrych zawodników. Jestem pewien, że pokażemy dobry futbol.

Piłkarz z seniorskiej reprezentacji Polski, który robi na tobie największe wrażenie.

Oczywiście, jest to Robert Lewandowski. Ścisła czołówka światowa.

Na koniec – jak wygląda kwestia polskiej Ekstraklasy? Zdarza ci się coś śledzić? Rozważyłbyś ofertę polskiego kluby, gdyby takowa pojawiła się na stole?

Zdarza mi się zerknąć na polską ligę. Chociażby na Jagiellonię, która jest największym zespołem w rodzinnym Białymstoku. Gdyby pojawiła się oferta gry dla polskiego klubu, zdecydowanie bym się jej przyjrzał. Także, jeśli jakiś Polski zespół potrzebuje bramkarza, dzwońcie!

Dziękuje ci bardzo za udzielone pytania, życzę rozwoju i sukcesów, które niewątpliwie nadejdą.

Dziękuje za pytania, mam nadzieję że odpowiedzi przybliżyły w jakimś stopniu wgląd na grę piłkarską w Anglii. Do usłyszenia!