Legendy Polskiej Piłki Nożnej: Robert Gadocha
Robert Gadocha, nazywany „Karkowskim Piłatem”, jest jednym z najlepszych lewoskrzydłowych w historii polskiej piłki nożnej. Grał w brazylijskim stylu, potrafił minąć kilku przeciwników naraz. Jest złotym medalistą z igrzysk olimpijskich z Monachium w 1972 roku. Na mistrzostwach świata w 1974 roku, wraz z reprezentacją Polski, zajął trzecie miejsce.
Robert Gadocha, urodził się w 1946 roku w Krakowie. Jest wychowankiem Garbarnii Kraków, z której przeszedł do wojskowego Wawelu. Od 1966 do 1975 był zawodnikiem Legii Warszawa. W drużynie „Wojskowych” zadebiutował 13 listopada 1966 roku, w meczu z Zawiszą Bydgoszcz. Tydzień wcześniej niż Kazimierz Deyna. Z Legią, „Piłat” zdobył tytuł mistrza Polski w 1969 i 1970 roku, oraz w 1973 Puchar Polski.
Stefan Szczepełek napisał o nim, że „był indywidualistą, na czym czasami cierpiała drużyna ale zyskiwali widzowie. Gadocha grał w brazylijskim stylu, kochał drybling, często ryzykował, ale kiedy mijał kilku przeciwników w jednej akcji, ludzie na trybunach i koledzy z boiska wybaczali mu straty piłki w innych sytuacjach. Miał charakterystyczny zwód, polegający na prowadzeniu piłki pozornie wolno, w lewo, bokiem, twarzą do obrońcy i zmianie tempa biegu z nagłym zwrotem w prawo, po którym obrońca wiedział, że, już go nie dogoni”.
W Legii, Gadocha zagrał w 206 meczach i zdobył 72 bramki. W latach 1975- 1977 grał we francuskim FC Nantes, z którym zdobył mistrzostwo Francji. Niestety, ze względu na kontuzje, zagrał tam jedynie w 45 meczach, przy czym zdobył osiem bramek. Miał również krótką przygodę z Chicago Sting, Hartford Hellios i Sarasotą Venice.
-
soccermond.com
Gadocha grał również w reprezentacji Polski. W kadrze narodowej zagrał w 62 meczach i zdobył 16 bramek. W Biało-czerwonych barwach został mistrzem olimpijskim w 1972 roku, które odbyły się w Monachium. W 1974 roku, na Mistrzostwach Świata w RFN wraz z Polską reprezentacją zajął pamiętne trzecie miejsce. Był jednym z „Orłów Górskiego”.
Źródło cytatu: „Deyna” Stefan Szczepełek
