Historia MŚ: Chile 1962

Witam, w kolejnym odcinku z serii “Historia MŚ” przypomnę jak wyglądał mundial w 1962. VII mistrzostwa świata odbyły się w 1962 roku w Chile. Zawody trwały od 30 maja do 17 czerwca. Chile otrzymało prawo do organizacji mistrzostw na kongresie FIFA w 1956 roku w Lizbonie. O goszczenie najlepszych drużyn świata na własnym terenie ubiegały się również RFN i Argentyna. Przed głosowaniem Niemcy się wycofali, a Chile wygrało ilością głosów z Argentyną. Mistrzem Świata po raz drugi z rzędu zostali Brazylijczycy, którzy w finale pokonali Czechosłowację 3:1.

null

foto: logo mundialu 1962

Na MŚ 1962 wystąpiło 16 drużyn z 3 kontynentów. Do Ameryki Południowej przyjechały reprezentacje RFN, Anglii, ZSRR, Czechosłowacji, Włoch, Węgier, Hiszpanii, Jugosławii, Szwajcarii no i Bułgarii, która po raz pierwszy pojawiła się na tym turnieju. Pozostałe 6 drużyn pochodziło z obu Ameryk. Z Ameryki Południowej byli to gospodarze – Chile, Brazylia – obrońcy trofeum, Urugwaj – dwukrotni mistrzowie świata, Argentyna oraz debiutanci – Kolumbia. Meksyk był jedynym przedstawicielem Ameryki Północnej. Głównymi faworytami do zdobycia trofeum byli oczywiście Brazylijczycy – posiadacze Pucharu Jules’a Rimeta, którzy mieli w swoim składzie gwiazdę z poprzednich mistrzostw Pele, z pewnością mogli wierzyć że powtórzą sukces z 1958 roku. Piłkarze RFN pod przewodnictwem Seppa Herbergera również mogli powalczyć. Urugwajczycy też mieli wielkie nadzieje, na dobry występ. Kibice reprezentacji gospodarzy, oczekiwali dobrego występu na MŚ. Drużyna Chile nie była faworytem do zdobycia tytułu, jednak musieli się dobrze pokazać na turnieju aby zadowolić swoich kibiców. System rozgrywania turnieju był taki sam jak 4 lata wcześniej. Jednak jedyną różnicą było zlikwidowanie meczy play-off w fazie grupowej, żeby wyłonić drugiego ćwierćfinalistę. Teraz postanowiono patrzeć na różnicę bramek między dwoma zespołami w przypadku takiej samej ilości punktów, jeżeli to miało decydować o awansie.

Mecze rozgrywano na 4 stadionach w 4 miastach:

Estadio Nacional – Santiago
Estadio Sausalito – Vina del Mar
Estadio Braden Copper Co. – Rancagua
Estadio Carlos Dittborn – Arica

FAZA GRUPOWA

GRUPA 1

1. ZSRR 2-1-0
2. JUGOSŁAWIA 2-0-1
3. URUGWAJ 1-0-2
4. KOLUMBIA 0-1-2

GRUPA 2

1. RFN 2-1-0
2. CHILE 2-0-1

3. WŁOCHY 1-1-1
4. SZWAJCARIA 0-0-3

GRUPA 3

1. BRAZYLIA 2-1-0
2. CZECHOSŁOWACJA 1-1-1

3. MEKSYK 1-0-2
4. HISZPANIA 1-0-2

GRUPA 4

1. WĘGRY 2-1-0
2. ANGLIA 1-1-1
3. ARGENTYNA 1-1-1
4. BUŁGARIA 0-1-2

ĆWIERĆFINAŁY

CHILE – ZSRR (2-1)
CZECHOSŁOWACJA – WĘGRY (1-0)
BRAZYLIA – ANGLIA (3-1)
JUGOSŁAWIA – RFN (1-0)

PÓŁFINAŁY

CZECHOSŁOWACJA – JUGOSŁAWIA (3-1)
BRAZYLIA –
CHILE (4-2)

MECZ O 3 MIEJSCE

CHILE – JUGOSŁAWIA (1-0)

FINAŁ

BRAZYLIACZECHOSŁOWACJA (3-1)

Jednym z najważniejszych wydarzeń tego mundialu było spotkanie w fazie grupowej Chile – Włochy nazywane do dzisiaj “Bitwą o Santiago”. Angielski sędzia Ken Aston był zmuszony do częstego przerywania gry, na boisku dosłownie wybuchła wojna, piłkarze się bili a gra ich w ogóle nie obchodziła. Już w 12 minucie spotkania z boiska wyleciał Włoch Giorgio Ferrini, później tuż przed przerwą dołączył do niego Mario David. W efekcie Chile wygrało ten mecz 2:0. Największym rozczarowaniem turnieju byli właśnie Włosi oraz Urugwajczycy. Obie drużyny zakończyły rozgrywki grupowe na 3 miejscu, co nie dawało im awansu do ćwierćfinału. Z pewnością po dwukrotnych mistrzach świata – Włochach i Urugwajczykach, spodziewano się znacznie więcej. Nie takiego występu oczekiwali również piłkarze RFN, drużyna wyszła z grupy z pierwszego miejsca i w ćwierćfinale niespodziewanie uległa Jugosławii 0:1, chociaż drużyna Jugosławiańska była wicemistrzem Europy to nie była ona faworytem tego spotkania . Ekipa Seppa Herbergera liczyła na złoty medal. Szczególnie dwie drużyny nie typowane do triumfu w MŚ zaskoczyło wszystkich, były to Czechosłowacja i ku uciesze kibiców gospodarze – Chile. Czechosłowacja zajęła 3 miejsce na ME 1960 we Francji, jednak nie spodziewano się po niej dobrego występu na MŚ. Czechosłowacja pokazała wszystkim że można osiągnąć wiele. Drużyna Rudolfa Vytlacila awansowała do finału mistrzostw świata. Czechosłowacy zaskoczyli wszystkich. Chilijczycy jako gospodarze turnieju, mieli stawiane ogromne oczekiwania od swoich kibiców, i z ich pomocą udało się im sprostać. Chile zajęło 2 miejsce w grupie tuż za RFN, i w ćwierćfinale miało zmierzyć się z mistrzami Europy – ZSRR. Tą przeszkodę udało się przebrnąć, drużyna z Ameryki Południowej wygrała 2:1. W półfinale na ekipę gospodarzy czekali obrońcy trofeum Brazylijczycy, jednak “Canarinhos” okazali się lepsi wygrywając 3:1, i to oni awansowali do finału. W meczu o 3 miejsce Chile pokonało Jugosławię 1:0 i ostatecznie gospodarze mistrzostw zdobyli brązowy medal. Do dziś jest to najlepsze osiągnięcie Chilijczyków na MŚ, z pewnością było to więcej niż oczekiwali kibice. Tak więc finał: Brazylia – Czechosłowacja. Te dwie drużyny spotkały się już wcześniej w fazie grupowej, mecz zakończył się remisem 0:0. Brazylia wyszła z pierwszego miejsca z grupy wyprzedzając Czechosłowację. W ćwierćfinale Brazylia pokonała Anglię 3:1, a Czechosłowacja uporała się z Węgrami wygrywając 1:0. W półfinale Brazylia okazała się lepsza od gospodarzy a Czechosłowacja pokonała Jugosławię. Obie drużyny po dotarciu do finału, miały wielkie nadzieję że uda im się osiągnąć ostateczny sukces. Mimo tego że Europejczycy pierwsi objęli prowadzenie po bramce Josefa Masopusta z 15 minuty meczu, jednak szybka odpowiedź zastępcy Pelego, który z powodu kontuzji nie mógł wystąpić w finale – Amarildo, podbudowała zespół. W drugiej połowie gole Zito i Vavy, dały Brazylii zwycięstwo 3:1. Brazylijczycy po raz drugi w historii zostali mistrzami świata. Pele po raz drugi mógł się cieszyć ze złotego medalu, na tym turnieju, a Vava został pierwszym piłkarzem, który strzelił gole w następujących po sobie finałach. Z pewnością Brazylia zasłużyła sobie na zwycięstwo w tych mistrzostwach.

Najlepsi strzelcy turnieju:
Gol Gol Gol Gol Garrincha (Brazylia), Vava (Brazylia), Leonel Sanchez (Chile), Florian Albert (Węgry), Valentin Ivanov (ZSRR), Drażan Jerković (Jugosławia) 4 gole

PODSTAWOWE INFORMACJE:
Miejsce:
Chile
Data mistrzostw:
od 30 maja do 17 czerwca 1962 roku
Ilość drużyn:
16
Ilość sędziów:
17
Liczba meczy:
32
Ilość bramek:
89
Średnia goli na mecz:
2,78

Tak wyglądy mistrzostwa świata w 1962 roku w Chile. W następnym odcinku z serii „Historia MŚ” opiszę mundial 1966, który odbył się w Anglii. Kolejny wpis już za tydzień. Redakcja Piłkarski Świat zachęca do przeczytania następnych artykułów z serii „Historia MŚ” i nie tylko 🙂

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.


x